
Emily, CAW
De gevangenis is een plek die nieuwsgierigheid opwekt. Ook bij Emily. Toen zij vernam dat het Centrum Algemeen Welzijnswerk (CAW) vrijwilligers zocht om er binnen de muren te werken, was ze gefascineerd.
“Dit vrijwilligerswerk sluit perfect aan op mijn diploma psychologie, waar ik wat meer mee wou doen. En als je dan iemand anders kan verder helpen, is dat fijn. Als vrijwilligers zijn wij hier soms het enige ‘normale’ contact dat iemand heeft.” Naast een luisterend oor zorgt Emily mee voor een warm onthaal in de gevangenis. “Een deel van onze taak is om binnenkomers te informeren over de instanties en hulpverleningen waarbij ze terecht kunnen, zoals VDAB of het Centrum Geestelijke Gezondheidszorg.”
Het sociale aspect blijft echter belangrijk. “Veel van de gedetineerden zijn heel dankbaar en appreciëren dat je even de tijd neemt voor een babbel. Op voorhand weet ik niet wie er bij mij aan tafel komt zitten, onbevooroordeeld zijn is dus belangrijk. In de gevangenis is iedereen bezig met hun dossier en hun zaak, maar daarvoor zijn wij er niet. Wij zijn er voor hen. Deze mannen zijn meer dan de feiten waarvoor ze opgesloten zijn. Het zijn ook vaders, broers of partners. Uiteindelijk zijn dat ook gewoon mensen.”